Oferuję na sprzedaż piękne mieszkanie z dwiema antresolami w centrum Tucholi, blisko szpitala, szkoły i wszystkich istotnych punktów potrzebnych do wygodne i bezpiecznego życia. Mieszkanie posiada 3 zamykane, niezależne pokoje o powierzchni: - 12.35m2 - 18.88m2 - 9.78m2 - Kuchni o powierzchni 6.76m2 - Łazienki o powierzchni 2.99m2 - Toalety o powierzchni 1.09m2 - Przedpokoju o powierzchni 5.95m2 *Hit! Antresole znajdują się w dwóch pokojach zwiększając powierzchnię użytkową! Mieszkanie jest własnościowe o łącznym metrażu 62m2, wyjatkowo słoneczne (północ, południe) z ciekawą panoramą i bardzo zadbane. Dodatkowym atutem jest to, że lokal znajduje się na III kondygnacji jako samodzielny. Polecam! Możliwość negocjacji ceny! Więcej informacji udzielę przez msng/telefon. Kilka słów o Borach Tucholskich! Bory Tucholskie (kasz. Tëchòlsczé Bòrë, niem. Tucheler Heide) – jeden z największych kompleksów borów sosnowych w Polsce. Zajmuje ok. 3 tys. km² sandru w dorzeczu Brdy i Wdy oraz Równiny Tucholskiej i Równiny Charzykowskiej[1]. Od lasów tych wziął nazwę również mezoregion fizycznogeograficzny Bory Tucholskie znajdujący się we wschodniej części kompleksu oraz szereg powierzchniowych form ochrony przyrody: park narodowy, rezerwat biosfery, obszar Natura 2000, a także leśny kompleks promocyjny. Bory Tucholskie dały również nazwy jednostkom różnych systemów podziału geobotanicznego, np. okręg Borów Tucholskich w systemie Szafera i Zarzyckiego lub dzielnica Borów Tucholskich w systemie Mroczkiewicza. Tuchola (niem. Tuchel, kaszub. Tëchòlô, Tuchòlô[2]) – miasto borowiackie w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Tuchola i powiatu tucholskiego. ZABYTKI: Pierwotny układ urbanistyczny – krzyżujące się prostopadle uliczki i duży rynek pośrodku czytelny jest do dnia dzisiejszego. Zabudowa miejska wraz z przylegającym od zachodu zamkiem komturskim wpisana została w owalny pierścień murów miejskich wzniesionych w XIV wieku. Kamienno – ceglany mur wzmocniony był 15 basztami i posiadał trzy bramy: Świecką, Chojnicką oraz Zieloną. Do zamku, który składał się z 3 części: zamku niskiego (podzamcza), zamku średniego (przedzamcza) i zamku wysokiego prowadziła brama i furta zamkowa. Na zachód od zamku zlokalizowane było zamkowe gospodarstwo „Kaltenberg” (Kałdowo). Nad miastem górowała bryła gotyckiej fary pw. Św. Bartłomieja. W wyniku licznych wojen i wielkiego pożaru miasta w 1781 r. średniowieczna i nowożytna zabudowa uległa znacznemu zniszczeniu. Mieszkańcy rozebrali dawne budynki i mury miejskie, a materiał rozbiórkowy posłużył do wzniesienia nowych domów. Do dzisiaj zachowały się we fragmentach mury miejskie i zamkowe oraz nieliczne piwnice gotyckie. W nazwach niektórych ulic miejscowa tradycja zachowała ich dawne znaczenie (np. Starofarna, Staromiejska, Rzeźnicka, Studzienna, Rycerska). Obecnie na terenie Tucholi znajduje się 6 zabytków architektury: - dzielnica starego miasta (pierwotny układ urbanistyczny z XIV w.); fragmenty murów miejskich z XIV i XV w.; - cmentarz parafialny z 2 poł. XIX w.; cmentarz jeńców wojennych z lat 1914–1918; - cmentarz jeńców wojennych z wojny polsko-bolszewickiej 1920-21; pomnik pomordowanych w Rudzkim Moście; - kościół poewangelicki pw. św. Jakuba Apostoła z lat 1837–1838. Ponadto ze starszej zabudowy zachowały się: - dworzec kolejowy z 1883 r.; 2 domy pracowników kolejowych z początku XX w.; - budynek gospodarczy przy dworcu kolejowym z początku XX w.; pozostałości zamku krzyżackiego z XIV w. w przyziemiu starostwa; - kościół parafialny pw. Bożego Ciała z lat 1935–1939; - dawny młyn zamkowy; - zabudowa z XIX i XX w.; - plebania z końca XIX w.; - kapliczka szpitalna z 1902 r.; - kapliczka (pomnik) św. Jakuba przy ul. Lipowej z 2 poł. XIX w.; - kapliczka z 1889 r.; - pomnik Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej – pierwotny, znajdujący się na ul. Głównej, powstał staraniem dr Józefa Gierszewskiego w 1928; w 1939 zniszczony przez Niemców; współcześnie zrekonstruowany na rynku; - kapliczka przydrożna św. Rozalii z 1899 przy ul. Nowodworskiego; zniszczona 1939; zrekonstruowana; - pomnik Matki Boskiej przy ul. Jeziornej z 1919; - pomnik św. Małgorzaty; powstały w miejscu dawnego pruskiego Kriegerdenkmal z 1912; - sąd z początku XX w., przebudowany; - Technikum Leśne z 1875 r.; - szkoła z 1876 r.; - poczta z początku XX w.; - magazyn zbożowy z początku XX w.; - dom młynarza z XIX/XX w.; - dom młynarza z początku XX w; - dawna rzeźnia; -dawna gazownia. MUZEA: - Muzeum Borów Tucholskich w Tucholi - Muzeum Sygnałów Myśliwskich - kolekcja zabytkowych rogów myśliwskich, zapisy nutowe, odznaki i medale (ul. Nowodworskiego 9-13) CIEKAWOSTKI: Dwa miecze – legendarne „nagie miecze”, które Wielki Mistrz Krzyżacki Ulrich von Jungingen podarował pod Grunwaldem Królowi Polskiemu Władysławowi Jagielle pochodziły z Tucholi. Komtur Tucholski Heinrich von Schwelborn zawsze woził przed sobą dwa miecze na znak swego rzekomego męstwa. Zabrakło mu go jednak pod Grunwaldem gdzie uciekł z pola walki. Zginął haniebnie dogoniony przez pogoń i ścięty przez harcowników w miejscowości Falknowo koło Susza. „Michałko” i „Potop" – swoje miejsce w historii znalazł też bohater znany jako Michałko, o którym w 1657 r. pisano: „W tym czasie Szwedów w Prusach nikt nie niepokoił z wyjątkiem pewnego Michałka, syna chłopa pruskiego, który u Szwedów najpierw służył jako żołnierz i kapral, a później więziony był w klasztorze w Pelplinie. Zorganizował on po ucieczce duży oddział chłopski, który zaczął zdobywać na Szwedach pokaźne łupy. Ponieważ znał on bardzo dobrze wszystkie drogi i ścieżki leśne, wracał zawsze bezpiecznie do Tucholi, Chojnic lub Człuchowa. Patrolował ze swymi chłopami okolice, wyrządzając wiele szkód i uprowadzając wielu Szwedów. Pojawiał się zazwyczaj nagle tam, gdzie się go najmniej spodziewano, po czym natychmiast uchodził.”